Brief van onze voorzitter bij de opening van het nieuwe academiejaar
Beste VVA-vrienden,
In het voorbije academiejaar vierden wij ons vijftigjarig bestaan en werd duidelijk over welke rijke traditie onze vereniging beschikt. Ze heeft jeugdjaren gekend met cantussen en picknicks, met discussies over Allende en tabaksreclame, met sprekers als Jean Gol of monseigneur De Smedt.
In het huidige programma hebben we een bierproeverij, spreken we over klimaatopwarming en defensie en heten onze voordrachtgevers Ria, Lieve en Inge. De traditie past zich aan de nieuwe werkelijkheid aan.
Het belangrijkste is dat de leden zich bij ons thuis voelen en in de VVA gesprekspartners vinden om zowel over de wederwaardigheden van het leven te praten als over de thema's die onze tijd beroeren. Met het nieuwe programma hopen we voldoende discussiestof aan te brengen.
We rekenen alvast op ieders inbreng. 'Leden mogen wat meer uit hun pijp komen', hoorden we vorig jaar zeggen. Heel wat verborgen talent blijft ongebruikt. Het bos zou heel stil zijn als alleen de beste zangers zich lieten horen. Het bestuur is telkens verheugd wanneer een eigen lid een inbreng kan doen.
Dat geldt ook voor de volgende generaties. De verjonging van de vereniging blijkt een moelijk streefdoel te zijn. We kunnen de jeugd wel ruimschoots aan bod laten komen. Daarom: als je jongeren kent in je familie- of kennissenkring die VVA-ers kunnen boeien, mag je altijd een bestuurslid contacteren. Het bezoek van enkele maanden geleden aan de tentoonstelling van een artistieke fotografe van wie de ouders VVA-ers zijn, was alvast een voltreffer.
